*हुंडा फक्त मुलगाच मागतो का...?*

*जरा विचार करून बघा.......*

*सर्वप्रथम अनामिक लेखकाचे मनापासून आभार.* 🙏🏻🙏🏻🌹🌹

 

*समीर आज मुलगी पाहायला निघाला होता. सकाळपासून समीरच्या आईची खूप गडबड सुरू होती. तसे समीरच्या घरी समीर आणि समीरची आई दोघेच फक्त.*

 

*मुलगी पाहण्याकरता खास समीर मुंबईहून आला होता. समीर रुममध्ये आवरत होता. इतक्यात समीरची आई आली.*

*“समीर बेटा, आवर पटकन. पाहुणे वाट पाहत असतील…”*

*“हं. जाऊ चल. आलोच.” समीर आवरुन हॉलमध्ये आला. आई तिथेच होती. “चला आईसाहेब” असं म्हणून तो गाडीच्या चाव्या घेऊन बाहेर पडला. पाठोपाठ आईसुद्धा बाहेर पडली.*

 

*गाडीमध्ये बसल्यानंतर समीरने आईला विचारले,*

*“तू भेटली आहेस का त्यांना या आधी ?”*

*“हो रे.. एकदा भेट झाली आहे आमची..”*

*“माझ्या अटींबद्दल सांगितले का..”*

*“हो… ते तयार आहेत. अगदी तुझ्या मनासारखंच होईल.”*

 

*आईच्या या उत्तरावर समीर किंचित हसला. ते दोघे मुलीच्या घरी पोहोचले.*

*मुलीच्या वडिलांनी समीर आणि आईचे स्वागत केले.*

*घरी बाकी साऱ्याची ओळख करून दिली आणि मुलीच्या आईला म्हणाले,*

 

*“आर्या ला बोलवा .”*

*“हो..”*

*आर्यच्या आई हसतमुखाने म्हणाल्या.*

*थोड्या वेळाने आर्या आली.* *शिडशिडीत, सावळी, सुंदर आर्या. उंच, गोऱ्या समीरला शोभेल अशी.*

 

*समीरला आर्या पाहताक्षणी आवडली. तिने समीरच्या आईला वाकून नमस्कार केला आणि समीरच्या बरोबर समोर अलगद बसली.*

*काही वेळ असाच बाकी बोलण्यात निघून गेला.*

 

*नंतर आर्याच्या वडिलांनी तिला व समीरला पाठवले.* 

*समीर व आर्या गच्चीत आले होते. दोन-चार शब्दाची देवाण-घेवाण झाल्यानंतर समीर म्हणाला,* 

*“तुम्हाला मुंबईला यावं लागेल लग्नानंतर…”*

 

*“हो.. ते माहिती आहे की मला…"*

 

*“कसं काय ?”*

 

*“म्हणजे तुमच्या आई तसं म्हणाल्या होत्या… म्हणून तर तयार झाले ना मी लग्नाला.”*

 

*“अस्स… बर…"*

 

*"तसं तर मी आईलाही आताच नेणार होतो पण ऐकत नाहीत आईसाहेब..." यावर आर्या म्हणाली, “म्हणजे लग्नानंतर त्यासुद्धा येणार का मुंबईला ?”*

 

*“हो.. अर्थात…”*

 

*समीरच्या या उत्तरावर आर्याच्या चेहऱ्यावरच्या छटा बदलल्या.*

 

*“काय झालं ?”*

 

*“काही नाही…”*

 

*“सांगा.. बिनधास्त. मनात शंका ठेवून राहू नका.”*

 

*“खरं सांगायचं तर तुम्ही एकटे आहात आणि वेल सेटल आहात म्हणून मी होकार दिला होता आणि सर्वात महत्त्वाचे म्हणजे तुम्ही मुंबईसारख्या सिटीमध्ये सेटल आहात, कारण पुण्या-मुंबईसारखं मनमोकळं इथे जगता येत नाही म्हणून मी तयारही झाले होते. पण, आता तुमच्या आई येणार म्हणजे…”*

 

*तिला मध्येच तोडत समीर म्हणाला,*

 

*“मला कळालं तुम्हाला काय म्हणायचे आहे, चला जाऊ या.”*

 

*“पण…”*

 

*“उरलेलं खाली जाऊन बोलू…”*

 

*ते दोघे हॉलमध्ये आले. त्यांना पाहून आर्याचे बाबा मिश्कीलीने बोलले,*

 

*“लवकर आलात…*

 

*तर मग तुम्ही कळवा आम्हाला मग पुढील बोलणी करू.”*

 

*“हो, नक्की..” समीरच्या आई बोलल्या.*

 

*"मला बोलायचं आहे… सॉरी पण हे लग्न नाही होऊ शकत…” समीरच्या या वाक्यावर सगळे खूप दचकले...*

 

*“का ? काही प्रॉब्लेम ?" आर्याचे बाबा म्हणाले.*

 

*अक्च्युअली, मला लग्नानंतर फक्त तुमच्या मुलीचा नवरा नाही तर या घरचा जावईही व्हायचं आहे. पण तुमच्या मुलीला माझ्या घरची सून नाही व्हायचं.”*

 

*“म्हणजे..” आर्याचे बाबा म्हणाले.*

 

*“म्हणजे, तिला फक्त मी हवा आहे. माझी आई नको.*

 *माझी नाती नकोत आणि सर्वात महत्त्वाचे हुंडा तर मला पटतच नाही… तो देणे आणि घेणे हे मला आवडत नाही.”*

 

*“पण आम्ही हुंडा मागितला तरी कुठे…? आणि तुमच्या आईंनी आधीच सांगितले की तुम्हाला हुंडा नको म्हणून.”*

 

*“हो, आम्हाला नकोच आहे हुंडा… पण तुमच्या मुलीला हवाय…”*

 

*“काही पण बोलू नका. मी असं काही मागितलं नाही आहे…”*

 

*“वेल सेटल, पुण्या-मुंबईत राहणारा, एकुलता एक, त्याच्या आई-वडिलांची जबाबदारी नको हा हुंडाच झाला की आणि तो देणं मला जमणार नाही."*

 

*लग्नानंतर जर आम्ही तुम्हा मुलींची सारी जबाबदारी घेतो तर तुम्हाला आमची नाती सांभाळायलासुद्धा नको का ?*

 

*जर आम्ही आमची मानसिकता बदलतो आहोत तर तुम्ही तुमची वेगळीच मानसिकता तयार करत आहात… एखादी गोष्ट आयती मिळवण्यापेक्षा ती परिपूर्ण करण्यात खरी गंमत आहे.*

 

*एखाद्याला स्विकारताना त्याच्या गुण- दोषांसोबत त्याची नातीसुद्धा मनापासून स्विकारली तरच नातं खुलतं… असो ! चल आई निघू या आपण.”*

 

*असे म्हणून समीर निघून गेला आणि निरुत्तरीत होऊन आर्या व तिच्या घरचे त्याच्या पाठमोऱ्या आकृतीकडे पाहत होते.*

 

*मुलगा सरकारी नोकरीला पाहिजे, स्वत:चे चांगले घर पाहिजे, खूप बँक बँलंस पाहिजे, चारचाकी गाडी असावी आणि मुलाकडे खूप प्रापर्टी असावी...........*

 

*मुलीला सर्व सुखसोयी मिळाव्यात हा प्रत्येक आई वडिलांचा प्रयत्न असतो. पण मुलीला लग्नासाठी तयार करताना आई-वडिलांनी तिला आधी सासरची जबाबदारी घेणं, नाती सांभाळणं विशेष म्हणजे सासू-सासऱ्याचा स्वतःच्या आई-वडिलांसारखा सांभाळ करणं हे देखील शिकवायला हवं !*

 

*मुलाला शिकवायचं, नोकरी लावायची, छान घर बांधून द्यायचं अन् त्याच आई- वडिलांची अडचण कशी होऊ शकते मुलींना कळत नाही. पण आर्यासारख्या मुली समाजात बघायला मिळतात. म्हणजे नवलच म्हणावं लागेल.*

 

*आई- वडिलांनी रक्ताचं पाणी करून ज्या मुलाला घडवलं त्याच मुलाचं लग्न होताच आई- वडिलांनी एकदम त्याच्या आयुष्यातून एक्झीट घ्यायची. का ? तर त्यांना सुन-मुख हवंय, मुलाचं लग्न हवंय. पण अशा मुली स्वतःच्या भावांचा का नाही विचार करीत !*

 

*त्यांच्या येणाऱ्या वहिनींनी पण अशीच अपेक्षा ठेवली की लग्नानंतर आई-वडील नको. तर मुलींनी चांगल्या भविष्याचा विचार जरूर करावा पण कुटुंब तोडून नाही !*

 

*आणि हो*

 

*कृपया फक्त वाचू नका तर मनःपूर्वक विचार करा ही विनंती. कारण आज संपूर्ण समाजात थोडेसे सोडले तर अशीच परिस्थिती आहे. फक्त मान्य करायला मोठं मन हवं...!* 👍🏻💯🔥🙏🏻